Ingólfstorg

Fyrir mitt leyti verð ég að segja að ég hef aldrei verið neitt sérstaklega hrifinn af Ingólfstorginu. Að hluta til er það af því það dregur úr gildi Lækjartorgs sem eiginlegs torgs, Austurstræti var stíflað þar sem áður var Hótel Ísland og svo Hallærisplanið, og umferð beint inn á Hafnar og Vallarstræti á máta sem ég hef aldrei fílað.

Einnig þykir mér lítil prýði af Hlöllaísbúðinni. Gamla leigubílastöðin sem stóð þar var kannski betra hús.

Torgið sem slíkt virkar oft. Enda mikil þörf fyrir eiginleg torg á Íslandi. Ég er ekkert gefinn fyrir mótórhjólagengi með sína hávaðamengun. Tel heldur ekki að skateboarderar bæti neitt sérstaklega ímynd borgarinnar. En ég er hrifinn af tónleikahaldi og útisamkomum, í þeim felst styrkur borgarbúa sem sameiginlegri heild. 

Morgunblaðshöllin er náttúrulega puttinn sem potar í augað og sker upp þetta svæði sem sögulega var með mörgum smágerðum timburbyggingum. Merkilegt nokk, þessar byggingar sem í dag klessast aftan við timburhúsin tvö eru mun meira áberandi en Morgunblaðshöllin -hvað slæmann smekk varðar.

Ég hef ekkert á móti hóteli sem sliku, en  þessi tillaga er dæmigert með alltof stórri byggingu sem miðlar ekki nægilega stærðargráðum. Svo er afleit hugmynd að fara að stífla Hafnarstrætið en svo sem dæmigert fyrir þetta gatna-ruglerí sem einkennir borgar-óskipulagið.

Ég myndi alveg vera sáttur við að byggð séu smágerð hús með smágerðri starfsemi sem endurvekja smágert umhverfi og mannlegri stærðargráður. Munum að á "miðju" Ingólfstorgi stóð sögufrægt Hótel Ísland, sem því miður brann á stríðsárunum. Ég hefði ekkert á móti að skoða byggingar í slíkum stærðargráðum eða á þeim gömlu lóðum. Horfin er mikið af sögu kvosarinnar og í staðinn eru kaldir fráhrindandi stórir kassar sem ég veit ekki alveg hvað er í.

Baráttutónleikar á Ingólfstorgi